Poniższa notka biograficzna została przygotowana przez redakcję Polskiego Portalu Biograficznego.

Szulkin Piotr (1950-2018), reżyser filmowy i telewizyjny, scenarzysta, aktor filmowy, pedagog, prozaik. Urodził się 26 kwietnia w Gdańsku. Ukończył Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych w Warszawie. W 1970 roku rozpoczął studia na Wydziale Reżyserii Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi. W 1975 roku ukończył ją dyplomowym filmem muzycznym Przed kamerą SBB.  Po studiach nakręcił kilka głośnych filmów krótkometrażowych: Narodziny, Życie codzienne, Dziewce z ciortem, Kobiety pracujące,  Copyright by Film Polski MCMLXXVI.  Za film Dziewcę z ciortem otrzymał nagrodę Międzynarodowej Federacji Prasy Filmowej FIPRESCI podczas Krakowskiego Festiwalu Filmowego w 1976 roku oraz miesięcznika „Film” za debiut w filmie krótkometrażowym, a także Złoty Dukat na MFF w Mannheim. Animacja Copyright Film Polski MCMLXXVI zdobyła Nagrodę Klubu Krytyki Filmowej SDP. Wiele wyróżnień w kraju i zagranicą zdobył też jego średniometrażowy film fabularny Oczy urocze,  oparty na motywach ludowej przypowieści. W 1977 roku Sz. zadebiutował jako reżyser spektakli Teatru Telewizji sztuką Roberta Lane’a Krzyżówka. Jego pełnometrażowym debiutem stał się w 1979 roku film Golem, do którego wraz z Tadeuszem Sobolewskim napisał scenariusz, oparty na motywach książki Gustava Meyrinka. Film ten otrzymał nagrodę za debiut reżyserski na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni oraz nagrodę im. Andrzeja Munka, a także Grand Prix, wyróżnienie FIPRESCI i nagrodę za scenariusz na MFF Fantastycznych w Madrycie. Golem stał się pierwszą częścią fantastycznej tetralogii, na którą złożyły się też: Wojna światów – następne stulecie z 1981 roku, O-bi, o-ba. Koniec cywilizacji z 1984 roku i Ga, ga. Chwała bohaterom z 1985 roku. Filmy te były wielokrotnie nagradzane na festiwalach i uznawane są za najwybitniejsze dzieła Sz. W 1990 roku po kilkuletniej przerwie Sz. nakręcił film według scenariusza Krystyny Kofty Femina, poświęcony erotycznym obsesjom osamotnionej kobiety. W 1993 roku reżyser zrealizował eksperymentalny film krótkometrażowy Mięso (Ironica), za który dostał m.in. Srebrnego Smoka na MFFK w Krakowie, Grand Prix i nagrodę FIPRESCI w Oberhausen. W 2003 roku nakręcił film „Ubu król” inspirowany sztuką Alfreda Jarry.  Ogółem Sz. był autorem ponad 30 realizacji artystycznych: filmów, spektakli telewizyjnych i animacji. Od 1993 roku prowadził zajęcia w Państwowej Wyższej Szkole Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi. Był autorem licznych tekstów literackich i publicystycznych. Wystąpił w kilku epizodycznych rolach filmowych, m.in. w „Szpitalu przemienienia” (1978), „Lawie” (1989) i „Kiedy rozum śpi” (1992). Pojawił się też w serialu „Najdłuższa wojna nowoczesnej Europy”. W 2013 roku za zasługi dla polskiej kultury został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Zmarł 5 sierpnia 2018 roku.